مجید جلالی درباره وضعیت سرمربیان خارجی در لیگ برتر ایران در گفت‌وگو با خبرنگار اظهار کرد: واقعیت این است که حتی تیم‌هایی که سرمربیان خارجی بسیاری هدایت آن‌ها را بر عهده گرفته است در سال‌های گذشته عملکرد بهتری نسبت به سایر رقبا نداشته‌اند؛ مربیان خارجی در فضای فوتبال ما خیلی سریع با فرهنگ فوتبال کشور ما سازگار می‌شوند، اما این سازگاری گاهی به این معنا است که شاخصه‌های موفقیت واقعی جای خود را به اقدامات لحظه‌ای و کوتاه‌مدت می‌دهند.
وی افزود: جغرافیای مربیانی که به ایران آمده‌اند بسیار پراکنده بوده است و در ۳۰ سال گذشته مربیان از تمامی قاره‌ها در لیگ برتر کشورمان حضور داشته‌اند و نمونه بارز آن حضور مربیان از ترکیه، پرتغال آفریقا است؛ این موضوع موجب می‌شود سنخیت این مربیان با DNA فوتبال ایران کمتر باشد و بنابراین نتوانند بهره‌وری لازم را داشته باشند، برخی از مدیران باشگاه‌ها این نکته را نادیده می‌گیرند و بدون توجه به هماهنگی فرهنگی، مربیان را جذب می‌کنند که این اتفاق نتیجه‌ای به غیر از ایجاد مشکلات و ناکامی برای تیم ندارد.
نگاه خارجی‌ها به فوتبال ما؟ مادی است
کارشناس فوتبال کشورمان تصریح کرد: توقع‌های غیرواقعی و صبور نبودن هواداران، رسانه‌ها و حتی برخی مدیران موجب می‌شود مربیان خارجی در سال دوم با نتایج ضعیف روبه‌رو شوند؛ این مسئله تحت تأثیر فضای مجازی، واسطه‌گری و منافع کوتاه‌مدت افراد مختلف شکل می‌گیرد، هرچند برخی از این افراد دلسوز هستند، اما نگاه کوتاه‌مدتی دارند و این موضوع روی تمام ابعاد فوتبال کشور تأثیر منفی می‌گذارد.
وی ادامه داد: مربیانی همچون ساپینتو در فصل جاری نیز با همین مسائل روبه‌رو شده‌اند؛ این مربیان بارها اعلام کرده‌اند که تحت فشار هستند و دلیل استفاده آن‌ها از جمله «اگر می‌خواهید، اخراجم کنید» به این دلیل است که آن‌ها بیشتر نگاه مادی به فوتبال ایران دارند، در واقع آن‌ها با حضور در لیگ برتر هم حرفه خود را دنبال می‌کنند و هم قرارداد مناسبی امضا می‌کنند؛ به همین دلیل است که برخی مربیان حتی در مدت کوتاهی میلیون‌ها دلار خسارت دریافت کرده‌اند.
جلالی خاطر نشان کرد: این تفکر که بگوییم نباید به مربیان خارجی اعتماد کرد درست نیست؛ در واقع ما نیازمند مربیانی هستیم که به طور واقع تأثیرگذار باشند و کیفیت کار آن‌ها بالاتر از حد انتظار باشد؛ نمونه‌های موفقی همچون برانکو نشان داده‌اند که اگر به مربیان اجازه داده شود سال‌ها در فوتبال ما کار کنند، خدمات بزرگی ارائه می‌دهند، بنابراین باید مربیان تأثیرگذار و با کیفیت را جذب کنیم و اجازه دهیم در ایران به مدت طولانی فعالیت کنند، نه اینکه فقط برای یک یا دو فصل از آن‌ها استفاده کنیم.
به گزارش ، طی سال‌های گذشته، چهار تیم مدعی قهرمانی با جذب سرمربیان خارجی از پرتغال، ترکیه، کرواسی و حتی آفریقا سعی داشته‌اند سبک تیمی خود را متحول کنند و تا سال‌ها یکه تاز فوتبال ایران باشند، اما بر خلاف آنچه که انتظار می‌رفته است این تنوع جغرافیایی سرمربیان به تنهایی تضمین‌کننده موفقیت مدعیان نبوده است و بسیاری از آن‌ها در تطبیق با ساختار و فرهنگ فوتبال ایران با مشکلات جدی روبه‌رو شده‌اند.
حافظه تاریخی فوتبال دوستان نشان می‌دهد اگرچه مربیان خارجی پس از مدتی کوتاه با فضای فوتبال ایران هماهنگ می‌شوند، اما این سازگاری گاهی منجر به تمرکز بر اقدام‌های لحظه‌ای و کوتاه‌مدت می‌شود و اهداف بلندمدت، توسعه تاکتیکی و ارتقای کیفیت تیم‌ها را به حاشیه می‌رود؛ از سوی دیگر فشار رسانه‌ای، فضای مجازی، انتظار هواداران و نگاه کوتاه‌مدت برخی مدیران محدودیت‌های مضاعفی بر مسیر فعالیت سرمربیان خارجی ایجاد کرده است.
برای نمونه در فصل جاری رقابت‌های لیگ برتر ساپینتو، سرمربی پرتغالی استقلال باوجود توانمندی‌هایی که دارد تحت تأثیر فشارها و انتظار برای کسب نتایج مطلوب در کم‌ترین زمان با ناکامی روبه‌رو شده است؛ این موضوع نشان می‌دهد که موفقیت مربیان خارجی نیازمند انتخاب هوشمندانه، هماهنگی فرهنگی و حمایت بلندمدت است و تنها نباید به کسب نتایج موفق یک ساله آن‌ها توجه کرد.
به طور کلی بهره‌گیری مؤثر از مربیان خارجی نه تنها به توانایی‌های فردی آن‌ها بستگی دارد بلکه نیازمند صبر جامعه فوتبال، نگاه راهبردی مدیران و فراهم کردن شرایطی برای اجرای برنامه‌های بلندمدت آن‌ها است؛ چراکه چنین رویکردی می‌تواند علاوه بر ارتقای عملکرد تیم‌ها، زمینه توسعه پایدار فوتبال ایران در سطح ملی را نیز فراهم کند.
با مرور تجربه‌های سال‌های گذشته می‌توان به این نتیجه رسید که حضور مربیان خارجی در فوتبال ایران، اگرچه در نگاه نخست فرصتی برای انتقال دانش، نظم و تفکر حرفه‌ای به شمار می‌رود، اما در عمل با چالش‌های متعددی روبه‌رو بوده است؛ بخش عمده‌ای از این ناکامی‌ها نیزناشی از نبود ثبات مدیریتی، نبود صبر در میان هواداران و رسانه‌ها و ناهماهنگی فرهنگی میان سبک فوتبال ایران و تفکر مربیان خارجی است.