به گزارش خبرگزاری ، یکی از مهم‌ترین چالش‌هایی که فوتبال ایران سال‌ها است با آن دست و پنجه نرم می‌کند، نبود استانداردهای حرفه‌ای در تنظیم قراردادهای بازیکنان و مربیان است؛ در حالی که در لیگ‌های معتبر جهان قراردادها با جزئیات دقیق، بندهای روشن و ضمانت‌های قانونی کامل بسته می‌شوند، اما در فوتبال ایران گاهی قراردادها ناقص، مبهم و فاقد پشتوانه حقوقی کافی هستند، این موضوع نه‌تنها موجب افزایش تعداد پرونده‌های حقوقی در کمیته انضباطی و حتی فیفا شده است، بلکه باشگاه‌ها و حتی بازیکنان را نیز متحمل خسارت‌های مالی سنگینی کرده است.
یکی از ایرادهای اصلی در این قراردادها، نبود شفافیت در بندهای مالی و وضعیت بازیکن است؛ برخی از قراردادها به گونه‌ای تنظیم می‌شوند که زمینه تخلف باشگاه‌های لیگ برتری در خصوص جذب بازیکن را فراهم می‌کند و همین موضوع شکایت باشگاه‌ها از یکدیگر را به همراه دارد؛ طی یک فصل گذشته ثبت قرارداد بازیکنانی همچون علیرضا بیرانوند که در نهایت منجر به محرومیت چهار ماهه وی شد یا در نمونه مشابه عقد قرارداد آلوز با سپاهان که همچنان این باشگاه و بازیکن را در وضعیت نامشخصی قرار داده است نمونه‌ای قراردادهای غیر حرفه‌ای است که توسط باشگاه‌های حرفه‌ای بسته شده است البته این موضوع تنها در عرصه باشگاهی وجود ندارد و پیش از این نیز عقد قرارداد با مارک ویلموتس در رده ملی غرامت سنگینی را به فوتبال ایران تحمیل کرد.
از سوی دیگر بیشتر کارشناسان بر این باور هستند که نبود مشاوران حقوقی متخصص در کنار مدیران ورزشی موجب شده بسیاری از قراردادها بدون رعایت اصول حقوقی امضا شوند؛ مدیران باشگاه‌ها به دلیل فشارهای هواداری یا شرایط مقطعی، در کوتاه‌ترین زمان و با ساده‌ترین فرمول‌ها قرارداد می‌بندند، غافل از اینکه این قراردادها در آینده می‌توانند خسارت‌های بسیاری به باشگاه وارد کنند؛ نمونه‌های مشابه آن عقد قرارداد باشگاه استقلال با عیسی آل‌کثیر برای فصل جاری و پس از آن فسخ دو طرفه به دلیل فشار هواداران بوده است که موجب شده این بازیکن بدون یک دقیقه بازی برای آبی‌پوشان مبلغی را به عنوان خسارت دریافت کند و در نهایت راهی ملوان شود که تمام این موارد ناشی از همین بی‌دقتی‌های مدیریتی بوده است.
همچنین قراردادهای غیر حرفه‌ای موجب شده بازیکنان و مربیان به جای تمرکز بر کیفیت فنی، همواره درگیر مسائل حقوقی و مالی باشند؛ بدون تردید این وضعیت نه‌تنها سطح رقابت در لیگ برتر را پایین می‌آورد، بلکه تصویر فوتبال ایران را در عرصه جهانی خدشه‌دار می‌کند.
کارشناسان معتقدند برای حل این مشکل باید اقدامات اساسی همچون استفاده از تیم‌های حقوقی متخصص در امور ورزشی برای بررسی و تنظیم قراردادها، آموزش مدیران ورزشی در حوزه قوانین بین‌المللی و ایجاد الگوهای استاندارد قراردادی مطابق با آئین‌نامه‌های فیفا توسط باشگاه‌های لیگ برتری صورت گیرد.
در نهایت می‌توان گفت تا زمانی که فرهنگ حرفه‌ای در مدیریت فوتبال ایران جا نیفتد و قراردادها بر اساس اصول علمی و حقوقی امضا نشوند فوتبال ایران همچنان با بحران‌های مالی و حقوقی دست و پنجه نرم خواهد کرد.
مدیران دلسوز نداریم
ابراهیم قاسم‌پور، کارشناس فوتبال کشورمان درباره عقد قراردادهای غیر حرفه‌ای در فوتبال ایران در گفت‌وگو با خبرنگار اظهار کرد: بر این باور هستم که هیچکدام از باشگاه‌های فوتبال کشورمان حرفه‌ای نیستند و مدیریت ضعیفی دارند؛ مدیران برخی از باشگاه‌های ما بی خرد هستند و با هیچکدام از قوانین فیفا و AFC آشنایی ندارند؛ از سوی دیگر در کدام یک از باشگاه‌های لیگ برتری وکیل حقوقی بر قراردادها نظارت دارد تا چنین وضعیتی رخ ندهد؟
وی افزود: ضمن اینکه مدیران ورزشی کشورمان دلسوز نیستند و در واقع نگرانی بابت هدر رفت بودجه باشگاه ندارند؛ سال‌ها است در فوتبال ایران قراردادهای غیر حرفه‌ای امضا می‌شود و این موضوع حتی در رده ملی نیز به چشم می‌خورد؛ وقتی که فدراسیون فوتبال که در رأس فوتبال کشورمان حضور دارد با فردی همچون ویلموتس قرارداد امضا می‌کند چه توقعی از باشگاه‌های لیگ برتری وجود دارد؟ چرا باید انتظار داشته باشیم آن‌ها بهتر از فدراسیون فوتبال عمل کنند؟
انگیزه مالی موجب می‌شود تخلف‌ها به چشم نیاید
کارشناس فوتبال کشورمان تصریح کرد: برخی از باشگاه‌های لیگ برتری نسبت به نوع قراردادی که امضا می‌کنند آگاهی دارند، اما احساس قدرت و نفوذی که دارند موجب می‌شود با خیال آسوده قراردادهای غیرحرفه‌ای را امضا کنند و نمونه مشابه آن نیز علیرضا بیرانوند، ریکاردو آلوز و حتی عیسی آل‌کثیر هستند؛ عقد چنین قراردادهایی که هزینه بسیاری را نیز برای باشگاه به همراه دارد تنها از روی دانش کم مدیران و کار بلد نبودن آن‌ها است.
وی ادامه داد: از نظر من بازیکن هزینه قرارداد خود را اولویت قرار می‌دهد؛ زمانی‌که بازیکنی همچون بیرانوند به آسانی از پرسپولیس جدا می‌شود و تراکتور را انتخاب می‌کند یا آلوز از جمع شاگردان اسکوچیچ جدا می‌شود به سپاهان می‌رود انگیزه مالی فراوانی داشته است؛ بنابراین همین انگیزه مالی موجب می‌شود بازیکن بدون در نظر گرفتن تخلف‌ها قرارداد خود را امضا و جریمه آن را نیز پرداخت می‌کند.
فوتبال ایران در معرض آسیب است
قاسم‌پور خاطرنشان کرد: عقد چنین قراردادهای غیرحرفه‌ای علاوه بر اینکه موجب می‌شود هزینه و بودجه باشگاه بیهوده صرف شود آینده حرفه‌ای بازیکن را نیز تحت تأثیر قرار می‌دهد؛ به طور کلی ثبت چنین قراردادهایی نه تنها به یک بازیکن یا باشگاه بلکه به فوتبال ایران لطمه می‌زند.
وی اضافه کرد: از نظر من دلال‌ها نقش تعیین کننده‌ای در ثبت قرارداد بازیکنان دارند؛ به همین دلیل باشگاهی که مدیر سالم، کاربلد، با دانش و ورزشی نداشته باشد بیش از هر باشگاه دیگری درگیر منفعت طلبی دلال‌ها می‌شود؛ البته ناگفته نماند که برخی از مدیران باشگاه‌ها نیز ممکن بابت ثبت چنین قراردادهایی سود ببرند.
فدراسیون قوانین سخت‌گیرانه‌ای ندارد
کارشناس فوتبال کشورمان بیان کرد: بر این باور هستم فدراسیون فوتبال نیز به دنبال کسب منفعت بیشتر است؛ چراکه با تخلف باشگاه‌های لیگ برتری یا بازیکنان جریمه‌های نقدی در نظر می‌گیرد و از این طریق سود کافی را می‌برد؛ بنابراین فدراسیون یا قوانین سخت‌گیرانه‌ای ندارد یا قوانین خود را بر اساس منفعت و کسب درآمد وضع کرده است و به همین دلیل این سازمان نیز واکنش چندانی نسبت به عقد قراردادهای غیر اصولی نشان نمی‌دهد.
وی تاکید کرد: خیلی خلاصه می‌گویم که بی صاحب بودن فوتبال ایران و ضعف‌های مدیریتی موجب می‌شود چنین قراردادهایی در فوتبال ایران امضا شود؛ سال‌ها است به شیوه‌های مختلف چنین اتفاقاتی در فوتبال کشورمان رقم می‌خورد؛ مدیران باشگاه‌های ما یا بلد نیستند یا نمی‌دانند که البته در این مورد شک دارم که اطلاعی از وضعیت بازیکن نداشته باشند یا نمی‌خواهند که به شیوه درست قراردادی امضا شود؛ چگونه یک مربی پس از نتیجه نگرفتن برکنار می‌شود، اما به ندرت یقه مدیران ورزشی به دلیل کاربلد نبودن گرفته می‌شود؟ حتی اگر مدیری هم تغییر کند فرد بهتری روی کار نمی‌آید.
به گزارش ، فوتبال ایران همچنان زیر سایه قراردادهای غیرحرفه‌ای نفس می‌کشد؛ قراردادهایی که با بندهای مبهم، نبود مشاوران حقوقی و تصمیم‌های عجولانه مدیران بسته می‌شوند و خسارت‌های سنگینی بر باشگاه‌ها تحمیل می‌کنند؛ پیامد این بی‌نظمی‌ها، سرازیر شدن پرونده‌ها به فیفا، کاهش اعتبار لیگ ایران و بی‌اعتمادی بازیکنان اهالی فوتبال است. کارشناسان تاکید دارند که تنها با آموزش مدیران، تدوین قراردادهای استاندارد و استفاده از حقوق‌دانان ورزشی می‌توان آینده‌ای مطمئن برای فوتبال کشور ساخت و از تکرار هزینه‌های میلیاردی جلوگیری کرد.