این اتفاق در شرایطی افتاده است که به نظر می رسد اکنون عده ای از کاسبان با شیطنت های خاص خود به دنبال برگزاری رقابت ها در کشور ثالث هستند.
نکته جالب ماجرا از این قرار می باشد که اگر چه ای اف سی تیم هندی را نقره داغ و از ادامه حضور در رقابت های لیگ سطح دو آسیا منع کرد و حتی بهانه هندی ها را نپذیرفت.
اما حالا خود ای اف سی خواسته بازی تیم ملی قطر مقابل تیم ایران که قرار است به میزبانی شهر مشهد برگزار شود در کشور ثالت برگزار گردد.
و این یعنی یک زنگ خطر برای تیم های استقلال و پرسپولیس حاضر در لیگ نخبگان و سپاهان و تراکتور که قرار است در لیگ سطح دو آسیا با حریفان خود رقابت کنند .
چرا که در صورت برگزاری مسابقات در کشور ثالث علاوه بر تحمیل هزینه های هنگفت ، خستگی بازیکنان و عوامل برگزاری را به همراه خواهد داشت ضمن این که عدم استفاده از شرایط میزبانی و مهمتر از همه بهره نبردن از حضور هواداران و نیز باعث به هم ریختگی برنامه لیگ برتر هم می شود که موجب زیان سایر تیم ها هم خواهد شد .
گفتنی است که پیش از این و بعد از اتفاقی که برای سفارت عربستان در تهران افتاد، تیم های ایرانی از میزبانی تیم های این کشور محروم بودند و از این تیم ها معمولا درکشورهای امارات، قطر، عمان میزبانی می شد.
آن زمان اگر چه حتی یکبار قرار بود ذوب آهن در کربلا میزبان باشد ولی تیم عربستانی نیامد و این بازی به قطر رسید تا ذوب آهن اصفهان همان اندک هواداران خود را در کربلا از دست بدهد.
گفتنی است آن روزها تحریم کشور ایران از میزبانی تیم های عربستانی علاوه بر زیان‌های مادی و معنوی که برای تیم های ایرانی داشت، اما محاسنی برای کاسبان تحریم به همراه آورد.
به گونه ایی که ابتدا باعث اشتغالزایی برخی افراد سود جو گردید و در این میان عده ای واسطه و دلال سر کله شان پیدا شد تا با گرفتن پورسانت های نجومی از دو طرف ورزشگاه و هتل معرفی کنند.
این گروه که احتمالا با برخی از اهالی تیم ها هم مراوده ای داشتند، سفره ای برای خود و دوستانشان پهن کردند .
و این در حالی بود که بعضی از اهالی باشگاه ها هم که به عنوان کادر برگزاري مامور می‌شدند بسیار خوشحال از این وضعیت به نظر می رسیدند چون حالا با توجه به دریافت حق ماموریت برای رفتن به کشورهای مختلف در خصوص گرفتن هتل ، ورزشگاه و ...چند روزی هم به گشت و گذاری مجانی می پرداختند.
پس از این همه اتفاق جور وا جور یک بحث دیگر هم وجود داشت به طوری که حالا بازار داغی هم برای اجاره زمین و ورزشگاه در کشور مشخص شده ایجاد می شد.
نکته قابل ذکر در آن زمان یک مسئله دیگر هم بود که البته هیچ گاه مشخص نشد در تعیین و نحوه میزبانی باشگاه‌های ایرانی از عربستانی چرا وحدت رویه ای وجود نداشت و چرا تیم ها برای هر بازی به هر شهری می‌خواستند می رفتند و چگونه بود که در دو هفته پیاپی در یک ورزشگاه قطری، مسابقات با دو مبلغ بسیار متفاوت میزبانی می شد .
البته در این میان چه کسی و یا چه کسانی نرخ را مشخص می کردند دور از ذهن نیست و برای پیدا کردن این افراد راه زیادی را نباید رفت .
حالا با توجه به اتفاقات گذشته به نظر می رسد فدراسیون فوتبال کشورمان ضمن ایجاد راهکار برای جلوگیری از تحریم میزبانی باشگاه ها در ایران باید جهت جلوگیری از هزینه های هنگفت و ایجاد وحدت رویه برای همه تیم ها اقداماتی انجام بدهد.
امین کریمیان